De geschiedenis van de liefde

De geschiedenis van de liefde veroverde niet alleen de harten van recensenten maar ook die van tienduizenden lezers. Deze uitzonderlijke roman is een ware geschiedenis van de liefde: een verhaal dat overloopt van humor, ironie en passie - een prachtige vlucht van de verbeelding.
Leo Gursky tikt iedere avond tegen zijn radiator zodat zijn bovenbuurman weet dat hij nog leeft. Maar zijn leven was niet altijd zo eenzaam: zestig jaar geleden, in het Poolse dorp waar hij was geboren, werd Leo verliefd. Hij schreef een boek, een liefdesverhaal, en dat manuscript komt nu opeens weer tevoorschijn, met verstrekkende gevolgen.
Niet ver vanwaar Leo woont, worstelt de veertienjarige Alma met het verlies van haar vader. Alma is vernoemd naar een personage in het boek De geschiedenis van de liefde, dat haar vader aan haar moeder gaf toen ze elkaar net hadden leren kennen. Nu is haar moeder onder mysterieuze omstandigheden gevraagd het boek te vertalen. Dit betekent voor Alma het begin van een avontuur, om haar naamgenote te vinden en haar familie te redden.
Nichole Krauss (1974) debuteerde met Man komt kamer binnen (2003), dat door de Los Angeles Times werd verkozen tot Book of the Year. Ook De geschiedenis van de liefde werd internationaal juichend ontvangen. Krauss publiceerde verhalen in The New Yorker, Esquire en Best American Short Stories. Ze woont in Brooklyn, New York.
'Ontroert, vervoert en doet grinniken. En - het ultieme criterium - dat soms alle drie tegelijk.' - de Volkskrant
'Prachtig, gevoelig en volstrekt origineel.' - J.M. Coetzee

Recensie IZB-Ark

Hij was een groot schrijver. Hij werd verliefd. Dat was zijn leven.

De eerste zin in “De geschiedenis van de liefde” is gelijk raak: “… Als ze mijn overlijdensbericht schrijven. Morgen. Of overmorgen. Zal erin staan: LEO GURSKY LAAT EEN APPARTEMENT VOL ROTZOOI ACHTER. Het verbaast me dat ik nog niet levend begraven ben. Het is geen grote woning…”.

Nicole Krauss (1974, New York) schrijft, evenals haar man Jonathan Safran Foer, z.g. experimentele literatuur (ik las dat ze door de Nederlandse uitgever bij elkaar zijn gebracht: een geschiedenis van de liefde op zich!). Nou, dat is te merken: het verhaal heeft nog het meeste weg van een doolhof, hangt van de onmogelijkste details en uitweidingen aan elkaar, trekt zich niets aan van tijd en plaats, ieder personage heeft een geheel eigen en unieke stem, kortom, er is af en toe geen touw aan vast te knopen, en toch heb ik zo’n donkerbruin vermoeden dat alles een betekenis heeft. Een boek om eindeloos te herlezen – zonder dat je het zat wordt.

De laatste zin in “De geschiedenis”: “… Eigenlijk valt er niets meer te zeggen. Hij was een groot schrijver. Hij werd verliefd. Dat was zijn leven…”. Mooi. Heel mooi. Dat kunnen niet zo veel mensen zeggen: dat ze een leven lang op dezelfde verliefd zijn gebleven.

Een uitgebreide bespreking is te vinden op mijn boekenblog: http://over-boeken.blogspot.nl/2013/08/de-geschiedenis-van-de-liefde-nicole.html.

Evelien de Nooijer

Augustus 2013