De eenzaamheid van de priemgetallen

De zevenjarige Alice moet van haar vader elke dag tegen haar zin naar skiles. Op een mistige ochtend zondert zij zich af van haar skiklasje en besluit ze de afdaling alleen te maken, maar ze komt ten val en raakt voor de rest van haar leven verlamd aan een been. Mattia is de helft van een tweeling. Hij is hyperintelligent, zijn zusje Michela is zwakbegaafd. Als de tweeling wordt uitgenodigd voor een verjaardagspartijtje schaamt Mattia zich bij voorbaat voor het gedrag van Michela en hij besluit om haar op een bank in het park achter te laten met de opdracht dat ze daar op hem moet wachten. Als hij terugkomt is zijn zusje verdwenen en zij wordt nooit meer gevonden. Op de middelbare school kruisen de levens van Alice en Mattia elkaar en er ontstaat een merkwaardige vriendschap. Ze voelen zich vanaf de dag van hun ontmoeting verbonden, maar merken al snel hoe moeilijk het is om wezenlijk contact met elkaar te krijgen.
De eenzaamheid van de priemgetallen is het aangrijpende verhaal van een bijzondere vriendschap dat de lezer vanaf de eerste pagina in zijn greep houdt, en een grandioos debuut waarmee Paolo Giordano blijk geeft van een scherp inzicht in de complexe menselijke psyche.

Recensie IZB-Ark

Hypergevoelig gewroet in de menselijke psyche

“De eenzaamheid van de priemgetallen” van Paolo Giordano is een hartverscheurend verhaal over twee solitaire mensen die tot elkaar veroordeeld zijn, maar voor wie de stap naar een echte relatie te bedreigend lijkt.

Het ging in Italië meer dan een miljoen keer over de toonbank, won ongeveer alle literaire prijzen die er te winnen zijn, werd in 22 talen vertaald en kreeg als commentaar o.a.: ‘Als u maar één boek per jaar leest, kies dan voor dit verhaal’. En terecht. Dit is wel zo ongeveer het meest ontroerende, meest begripvolle verhaal, dat ik ooit heb gelezen over twee door jeugdtrauma’s beschadigde zielen.

Giordano promoveerde in 2010 in de natuurkunde. Op de vraag hoe het mogelijk is dat een echte bèta zo’n verbijsterend alfa-boek schreef antwoordde hij dat de hoofdpersonen overdreven weergaven van hemzelf en een vriendin waren: ‘Veel bèta’s bewegen zich sociaal moeilijk”. Zijn vriendin kampt met anorexia.

Je houdt van dit hypergevoelige gewroet in de menselijke psyche of niet – is mijn ervaring. Ik hou ervan!

“De eenzaamheid van de priemgetallen” is een adolescentendrama dat zijn weerga niet kent!

Evelien de Nooijer

Januari 2013