Branie

Als actieve strijdster voor vrouwenrechten was Mina Kruseman in de jaren zeventig van de negentiende eeuw een meer dan opvallende verschijning. Ze werd verguisd, bewonderd en door iedereen besproken. Door haar prikkelende voorkomen, haar indrukwekkende voordracht en haar feministische boodschap trok ze sterk de aandacht. Ze versmaadde het traditionele vrouwenleven en maakte zich als een van de eersten sterk voor de onafhankelijkheid en economische zelfstandigheid van vrouwen.

Kruseman keerde zich tegen oorlog en militarisme; ze schreef romans, toneelstukken en voerde polemieken; ze declameerde, acteerde en beproefde haar geluk als concertzangeres in Amerika. Het is aan Kruseman te danken dat Multatuli’s Vorstenschool voor het eerst – met haarzelf in de hoofdrol – op de planken werd gebracht, al zou de vriendschap tussen beide egomane en lichtgeraakte persoonlijkheden deze onderneming niet overleven.

Kruseman leidde een veelbewogen leven. Veel van wat ze begon mislukte of eindigde in ruzie. Na de breuk met Multatuli keerde ze terug naar Nederlands-Indië, het land van haar jeugd. Ook daar bracht ze door haar opmerkelijke optreden en radicale ideeën het nodige tumult teweeg, totdat persoonlijke omstandigheden haar terugvoerden naar Europa, waar zij in armoede stierf. Ze raakte zeer ten onrechte in de vergetelheid. Deze onderhoudende en heldere biografie brengt de sterke en talentvolle Mina Kruseman opnieuw tot leven.